Wie Blauwestad binnenkomt via de Hoofdstraat en de Bovist rijdt er langs; het eilandje van Sicco Mansholt. Tot voor kort stond het bronzen beeld van deze Groningse boer en politicus tussen saai groen gras en wilde kruiden, maar sinds juni dit jaar wordt hij omringd door een mix van onder meer blauwe korenbloemen, rode klaprozen, paarse phacelia en wit boekweit. En dat allemaal dankzij een wild idee van Melvin.
Lees verder na de foto
“We dachten het wordt niets, maar toen begon alles toch te groeien.”
Van wild idee tot plan van aanpak
Melvin Mertens werkt sinds vorige zomer in de buitendienst van Blauwestad. Hij raakt geïnteresseerd in wilde bloemen en wil daar ook in Blauwestad graag iets mee doen. Hij legt uit waarom: “Wilde bloemen zijn niet alleen mooi om te zien, maar helpen ook de insecten een handje. Vooral de bijen en de vlinders, maar ook de beestjes in de grond.” En dus legt hij zijn idee voor aan de collega’s van de buitendienst en op het projectbureau. Ook zij zijn enthousiast en vragen Melvin een geschikte plek te zoeken.
Dat werd het eilandje van Mansholt. Want dat is mooi centraal gelegen – iedereen rijdt er langs. Omdat er op wat velden rondom het eilandje al langer bloemenmixen worden gebruikt door pachters, wordt gevraagd wat daar is ingezaaid en waar die zaden vandaan komen. Dat blijkt de Agrarische Natuurvereniging Oost-Groningen te zijn. ANOG vindt het idee van Melvin zo leuk dat zij besluiten de bloemzaden te sponsoren. Inclusief wat zomergranen, want dat past goed bij boer Sicco. Melvin kan aan de slag!
Het eilandje wordt omgeploegd
In maart begint Melvin met de voorbereidingen. Hij maakt het eilandje kaal, zodat de grond kan worden omgeploegd. Het handmatig frezen lukt niet, vanwege de natte ondergrond. Daarom wordt de bodem losgemaakt met een frees achter een klein trekkertje.
“Die hulp was heel fijn. Maar het bleef erg nat, dus moest ik de grond wat laten rusten voordat ik kon gaan inzaaien. Tot twee keer toe heb ik alles weer aangeharkt, maar op het moment dat ik wilde gaan zaaien, ging het toch weer regenen. Uiteindelijk is het toch gelukt.” En toen was het wachten. Wachten tot er iets zou opkomen. En het bleef maar regenen. En er kwam niets op, behalve wat onkruid.
Lees verder na de foto
Het wordt niets, of toch wel?
“We dachten: het wordt niets. We hadden zelfs al een plan gemaakt om alles er weer af te maaien en Afrikaantjes in te zaaien.” Maar als dat plan bijna uitgevoerd wordt, ziet Melvin dan toch opeens iets opkomen: “Uit het niets begon het te groeien, eind mei. Bijna twee maanden te laat kwamen de eerste korenbloem en wat klaprozen opeens op. En dat werd steeds meer en steeds hoger. Heel mooi.”
Zwart-rode kikker steelt de show
Nu staat Sicco dus tussen de vrolijke bloemen. Er zit een beetje zomertarwe doorheen, maar het meeste graan is helaas niet opgekomen. De zaadjes zijn óf niet aangeslagen óf opgegeten door engerlingen, voordat ze de kans kregen om te groeien. Al met al is Melvin heel blij met het resultaat: “Het ging heel anders dan we hadden verwacht. Door het natte weer duurde het allemaal heel lang. Maar het ziet er nu prachtig uit met al die kleuren.” Wat hij van de zwart-rode kikker vindt, onderdeel van de beeldenexpositie van Rampnoux? “Ja, die staat nu ook op het eilandje. Die steelt wel een beetje de show vind ik. Over een tijdje zeggen mensen misschien wel tegen elkaar ‘Ken je het beeld van Sicco Mansholt? Nee? Dat staat op dat eilandje waar die kikker heeft gestaan’.”
Lees verder na de foto
Een trotse Melvin bij het eilandje van Mansholt
